AŞK HİKAYEM 

 Hayattan soğuduğum ve herşeyden herkesten kaçmak istediğim vakitti ayşemi tanıdığım gün.Bunca sıkıntılarımın içerisin de gelen bir telefon ve bana o oruspu çocuğuna ver telefonu diyen bir ses.Kendime isyan ettiğim ve beklenmedik bir andı.Hayatımda ki tüm olumsuzlıklara karşı inat eder gibi çıktı karşıma.Benden yara almazsın der gibi.ve onu dinledikçe işte benim gibi biri daha dedim ve ilk defa onu dinledim,o anda kalbim durdu sanki,donup kalmıştım.Telefonu kapatıktan sonra o gün sürekli onu düşündüm,sanki aradığım şey buydu, hisedebiliyodum bunu.Güzel ALLAH ım dualarımı kabul etmişti.O günden sonra hergün telefonda görüştük. Ona karşı hissetiklerim arkadaşlık değildi.Kimseye anlatamıyordum,nasıl anlatayım ki ben bile ne olduğunu bilmiyordum.Çok farklı bir duyguydu.Bu çok yoğun duyguların etkisiyle bazen bulutlara kadar çıkıyordum.Belki saçma gelecek ama nedense,telefonda ikinci konuşmamızda tam 16 saat durmadan sürekli konuştuk.Ve bu büyük bir rekordu.Ayşem hayattan çektiklerini anlatırken, sanki beni anlatıyor ve çok derin hislere giriyordum.Bazen bir türlü anlatamadığımız hisler dünyasında ağlıyor ve güzyaşlarımızı birbirimize hediye ediyorduk.Biri gören olsa gülerdi herhalde,ama elimizde değildi.ne olursa olsun çok mutluydum.Artık ne güneşin doğuşunun,ne çiçeklerin kokusunun nede düşman çevremin farkındaydım.Ben ve ayşem birbirimizden kaybolmuştuk ve doyamıyorduk birbirimize.Her ne kadar gerçek hayatta birbirimizi görememiş bile olsak,inanın görmüş olsak bile belki birbirimizden bu kadar etkilenmez, anlayamaz ve sevemezdik.Üçün cü gün ayşemle yine telefonda konuşuyoruz.Ve o gün bir tartışma geçti aramızda.Aslında çok anlamsız bir tartışma idi birbirimizi daha yeni tanımıştık.Duygularımızda çok acayip şöpeler vardı.Biraz güvensizlik vardı.Gerçek hayatta bende çok çektim ayşem de çok çekmişti.onun için bir türlü güven hissine giremiyoduk.Ama birbirimizden çok etkilenmiştik.Ve telefonları kapatıp ayrıldık.O an kalbime, sanki on yerden ok saplanmış oldu.dünyam dağıldı.Kalbim acıyordu buna inanamıyordum.Çünkü ona karşı hissetiklerim büyük bir sevgi idi.Bir an ayrılınca çok iyi hissettim.Dayanacak gibi değildi,bir o yana bir bu yana sallanıp duruyordum. Derken gururu bir tarafa bırakıp telefona sarıldım, hemen aradım ayşemi.İlk çalışta kaldırdı.O an sesini duydum iyi gelmiyordu belliki o da benim durumumdaydı.Aynı hislere girmiştik.Ondan özür diledim ve ilk kez o dakikalar içerinse onu ne kadar çok sevdiğimi söledim.Artık kalbim biraz olsun rahattı.Çünkü birbirimize karşı olan hislerimizi anlattık.Çok uzun bir konuşma oldu, bir türlü birbirimize doyamıyorduk.Birbirimizden çok uzaklardaydık.Ayşem avrupa da (danimarka) ben ise türkiyede idim.Yakınımda veya türkiye sınırları içerisinde olmuş olsa idi,hiç teredütsüz koşa koşa giderdim Ayşeme.Ona öyle bir sarılacaktım ki o kadar sevgisine açtım ki anlatılmaz bu yaşanır sadece.Ama gidemiyordum bir sürü engel vardı.Telefonda bile sesini duymak bana büyük bir huzur veriyodu.Ayşemle çok iyi anlaşıyor ve birbirimizi yürekten dinliyoduk beraber gülüyor ve beraber ağlıyorduk.Hissetiklerimiz,istediklerimiz ve düşüncelerimiz o kadar birbirne benziyordu ki,ancak bu kadar olur.Nedense her konuda hemfikirdik.Bizi birbirimize çeken çok acayıp bir güç vardı.Sanki o ben, bende oydum.Bu dünyada ki benim diğer yarımımdı.Çok mutluyduk çok iyi anlaşıyorduk.Hayata gözlerimi onunla açmış gibiydim.Yıllardır birbirimi tanıyor ve bir an birbirimizden ayrılmış gibiydik.Artık içimden bir parçamdı.Onu duymadığım an, hertarafım ayşem diye bağırıyordu.Zaman zaman ayşem le bir türlü çüzemediğimiz düşüncelerimiz vardı. 'GÜVEN'  di.Bazen inanamıyorduk bu sevgiye.Nedense geçmişte çektiklerimizin etkisi vardı hala.Ya bütün bunlar yalansa,ya ayşem dediği gibi biri değilse,acaba gerçek hayatta da bu kadar sevebilecekmi bana değer verecekmi,iyi günde ve kötü günde her zaman yanımda olacakmı,ya beni terkederse,ya bu bir oyunsa,ya sevgisi bir heves ise gibi türlü türlü düşüncelere girip birbirimizden şöpeleniyorduk.Çünkü biz bile inanamıyorduk gerçek mi diye.Ayşeme hep sölerdim; Ayşem gerçekmisin sen, lütfen gerçek olduğunu söle der dururdum.Ayşem de evet muradım ben gerçeğim diyodu.Nedense onu daha hiç görmemiştim,ne sanal da ve nede bir fotoğrafı vardı elimde.Sadece telefonda konuşuyorduk ve birbirimizi çok sevmiştik.Gece  olunca sabahlara kadar konuşurduk.doyamazdık birbirimize.O aralar ayşem in bir leptopu vardı ama bozulduğu için tamire vermişti.derken birgün bana kendi fotoğraflarını email ime gündereceğini söyledi.Çok sevindim.Danimarkalı bir komşusu vardı,gidip onlardan ev bilgisayarlarından email gündermek için rica etti.Sonra bana 5 fotoğraf günderdi.Email geldiği an dünyalar benim olmuştu ayşemi gürecektim artık.Emaili aldım hemen baktım ve masa öztüne kopyaladım.Resmimlere bıkmadan usanmadan saatlerce baktım.O kadar güzel ve tatlı bir insan dıki gerçek hayatta hep hayalini kurduğum arayıpta bulamadığım insandı.Hayatımda hiç bu kadar mutlu olmamıştım anlatamam o duyguyu.Kalbim biraz daha rahatlamıştı artık.Ayşeme ait fotoğraf vardı artık bende.Ama zamanla içimdeki sevgi daha da büyüdü ve artık fotoğraf yetmiyordu Bana.Onu canlı gürmek istiyordum.İçimde çok derin bir özlem duygusu vardı.Ayşemi görmek istiyordum.Kalbim kanıyordu öyle bir acı ki bu yaşayan çok iyi bilir.Ama hiç kimse bizim gibi olamaz inanıyorum, ki bizim sevgimiz herkes ten daha çoktu.Çünkü ne bir menfaat nede bir kötülük vardı içimizde.O kadar çok temiz bir sevgiydiki bu, gerçek hayatta filimlerde bile görülmemiş,kitaplarda bile yazılmamış asla ama asla yaşanmamış bir sevgi idi bizimkisi.Bir çarşamba akşamı idi.Ayşem beni aradı ve bana msn açmamı ve camda beni görmek istediğini söyledi.İnanın sevincimde ağlamıştım o gün saatlerce ağlamıştım.Ayşemi camda canlı görebilecektim canım ayşem.Ve derken o an oldu,çok heyecanlı idim,bu heyecanı ayşeme belli ettirmek istemedik.Çok rahat görünüyomuş gibi rol yaptım.Aslında hiç rahat değildim.Hiç bu kadar heyecanlanmamıştım.İlk ayşem bana cam günderdi.kabul edeceğimde elim titriyor yüreğim hopluyor,kalbim duracak nerdeyse.ve kabul ettim.Başımı yapaşça kaldırdım,gözlerim çok dolu idi,ayşeme belli etirmek istemiyordum.Derken ayşem tam karşımda canlı bir şekilde.Gözlerime inanamıyordum,bu nasıl bir duygu anlatamam.O an göz göze geldik ve baya bakıştık.sadece bir slm yazdım.Bedenim donmuştu.ne yazabilirim ki o an.Baktıkça doyamıyorum doyamıyorum doyamıyorum.Yüce ALLAH ıma içimden binlerce kez şökrediyorum.dualarımı kabul etmişti.Hayatımın en anlamlı anı idi o an.Sevincimden nerdeyse kanatlanıp uçacaktım.O gün yine sabahlara kadar bir taraftan camda bakışıyoruz bir taraftan telefondan konuşuyoruz.Bir türlü doyamıyoruz birbirimize.İnanamıyoruz bir türlü.Benim bu durumuma şahit olan birtek canımdan çok sevdiğim çok değerli ve can yoldaşım,kankardeşim kemal vardı bu hikayemde.Sürekli takılırdık beraber herşeyimizi anlatırdık birbirimize.Beni bir tek o anlar sanıyodum ama inanın o bile anlamıyodu bizim o halimize.''ya murat diyo,sizin kulaklarınız ağrımıyormu,bu kadar ne konuşuyosunuz,ne anlıyosunuz birbirinizden,bu nasıl sevgi delisiniz diyodu sörekli.Gerçeh hayatta beni hiç bir zaman yanlız bırakmayan tek dostum du kemal.Delikanlı ve gerektiği yerde bana gelecek en ufak bir kötülüğe karşı benim için canını bile ortaya koyardı.Onunla çek zor şartlarda yaşadık ama hiç bir zaman birbirimizi bırakmadık.Gerçek hayatta bir ona birde belimde ki silahım dan başka hiç kimseye güvenmiyodum.En iyi iki dostumdu onlar.Ayşemi tanıdıktan sonra hem silahımdan vazgeçtim hemde arkadaşımı artık sürekti bıraktım.Ama herşeye raman kemal bana çok sadıktı ve beni asla bırakmıyordu.Sabahlara kadar çoğu kez nöbet beklerdi bana.Bazen ayşemle ufak tefek kavgalarımızdan beni tesaelli ve sakinleştirmek istiyodu.Aman herdefasından ya benden dayak yiyodu veya onu o an işten kovuyordum.Tabi bir kaç saat sonra tekrar barışıyoduk.Onu kapıdan kovsam bile bacadan giriyodu pencereden giriyordu.Beni gerçek anlıyan tek dostumdu.Güzel ALLAH ım her insana onun gibi sadık,dürüst,namuslu bir dost nasip eder inşallah.

     Gönlerden bir gün,ayşem okula giderken bir arkadaşına benden bahs ediyor.Çünkü o kadar mutlu ki güzlerinde bile okunuyor ve onu öyle gören arkadaşları 'Ayşe ya sende ki bu değişikliğin anlamını anlamadık' diyo.Tabi ayşemin aşık olduğunu tahmin ediyorlar.Derken ayşem kendi gurubunda ki bir kızarkadaşına benden bahsediyor ve anlatıyor.Kızın ismi gökçe ve aslen Türkiye'den ve Uşak lıydı.Ama kalbi kötü ve fesat bir insandı.Yaşı ayşemden çok küçük olmasına ramen ukala lık yapıp ayşemin aklı ile oynuyor.Ayşem ise içinde hiç kötülük olmadığı için kalkıp bu uyuza aldanıyor.''Ayşe diyo;bana muradın msn sini ver onu bir deniyim,bakalım nasıl bir insan huyu suyu dediğin kadar varmı gibi türlü süzlerlen ayşemi kandırıp msn mi alıyor.Tabi bundan benim herhangi bir haberim yok.Bir gece vakti saat 01:30 sıralarında birinin beni msn sine eklediğini gördüm.Tabi bende merak ettim yakın bir arkadaşım olabilir diye kabul ettim.Slm diye başladı bende a.s dedim.Kimsiniz dedim.Ben fatma dedi daha önce bana sanalda msj attınız dedi.Bende normal bir şekilde cv verdim.Ve dedimki bakın arkadaşım sizi tanımıyorum gecenin bu vaktinde sizinlede konuşmak istemiyorum ve hatta sizi tanımak bile istemiyorum.benim bir sevdiğim var onu canımdan çok seviyorum.Lütfen beni yanlız bırakın dedim.Dedikçe bu daha çok ısrar edip duruyor.Benimle sadece normal iki arkadaş olarak konuşmak istediğini söledi.Bende ona gecenin bu saatinde msn mi ekliyosunuz.Amacınız ney anlamadım zaten anlamakta ,istemiyorum ve lütfen silin beni dedim yoksa ben silmek zorunda kalacağım dedim.Ama bir türlü amacına ulaşamayan genç kız sonunda pes edip beni yanlız bıraktı.Olay asıl ondan sonra başladı tabi.İkinci gün ayşemle konuşurken ayşeme herşeyi anlattım.Büyle bir insanın beni gecenin o saatinde eklediğini ve onunla neler konuştuğumuzu anlattım.Çünkü ayşemi  çok seviyorum ve ondan en ufak birşeyi saklamak bile istemiyorum.Benim herşeyim o.Ama nedense ayşem bunları bildiğini ve özellikle kendisinin böle bişe istediğini söledi.O anda hiç bir anlam vermedim.neden böyle bişe düşündün benden şöpemi duyuyorsun dedim.nasıl böyle bişe düşünürsün benim hakkımdan neden ayşem neden dedim.Ayşemde son derece rahat bir şekilde ben bunu bilinçli yaptım ,seni sınamak istedim dedi.peki eline ne geçti dedim.ne anladın sen dedim.Ve o an tartışma başladı.Beni yargılamaya başladı.Ayşem o an hem suçlu ama bir nevi hemde güçlü rolu oynadı.:) bir tarafta beni çok seviyor,bir taraftan msn mi kıza vermiş,bir taraftan beni o kızdan kızkanıyor,bir taraftan beni suçluyor.:) bu durumda ne yapacağımı şaşırdım.aslında çok komik bir durumdu.Beni o kadar çok seviyorki benim msn mi 3 cü şahısa verip ardından da kızlan konuştuğum için kızkanıyor.ama nedense o kızı gözüm hiç tutmamıştı Baştan beri.Bir oyun olduğunu anlamıştım ama yinede ayşem bunu yapmaz bana bana inanıyor ve çok seviyor diyodum.Çünkü en ufak bir kelimemde ters bir durum oldumu da ayşem beni çok kızkanıyodu ve başlıyordu tartışmaya.ama ayşeme kıyamıyordum hiç bir zaman onun kalbini kıracak bişe yapmadım ve aslada yapmam.Çünkü onu o kadar çok seviyorum ki asla kıyamam ben ona.Hatta o sinirli anında bile onun yanında olsam hemen sarılır öper öper öper moralini yerine getirirdim.Ayşem gerçek hayatta o kadar çok çekmiş ki,bazen ister istemez türlü düşüncelere girip pisikolojikmen çüküyodu.Bu ise onun suçu değildi.onu o hale getirendi.O ise yeryüzündeki en aşağılık,insan bile sayılmaz bir yaratıktı.Sadece dışardan insan şekli ile benziyor.ama aslında insan değil gerçek hayatta bir cani idi.Hep güzel ayşeme 15 yaşından beri güzel bir gün yaşatmamış ve hep onu ölümlerle türlü yollarla tehdit etmiş ve çok büyük iskenceler yapmıştır.Gerçek hayatta böyle insanların yeri yurdu yoktur.bir gün hesap günü gelince mahşerde bunun hesabını elbette ki verecektir.işte bu anlattığım cani ayşemin eski kocasıydı.Ayşem,doğru yolda ayrılmayan,namazı niyazında fedekar ve gerçek bir insandır.Ama nedense bu denli iyi ve dürüst olması suistimal edilmiş gerçek hayatta çok büyük kötülüklere maruz bırakılmıştır.Herşeye ramen şökretmiş ve asla doğru bildiği yollardan ayrılmamış.Gerçek yaşamda böyle onun gibi bir insan bulmak çok zor.Onu buldum artık bırakırmıyım.asla bırakmam.ona olan sevgim çok büyük bu kadar yakın bir zaman da ve onu bu kadar sevmem bir tesadüf değil.bu sadece kader.Onunla ortak kaderimiz.Ayşem artık türkiyeye gelip beni görmek istediğini söylüyordu.ama nedense yaşadığım ortam pek rahat ve müsait bir ortam olmadığı için,ayşeme biraz beklemesini istedim.çünkü şuan kaldığım yerden taşınma aşamasındayım.ayşem gelse dahi burda rahat edemeyiz.onun için yakın bir tarihe kadar beklemesini istedim.Tabi bu arada gelmesini çok istiyorum ama mecbur  biraz daha dişimi sıkmam lazım.Ayşemi çok güzel ağarlamak ve karşılamak istiyorum.İşte yine bir tartışma daha yine şimşekler çakmaya başladı.Yine şöpeler ve ön yargılar.Ayşem yine kendini kaybetti.Neden gelmemi istemiyosun deyip başladı tartışmaya.sen beni sevmiyosun,yada benden bişe gizliyorsun deyip suçladı ve yine yargıladı beni.Durumu her nekadar anlatmaya çalışsamda yine bildiği yoldan gidiyo.Aslında o anlık piskolojik durum du.ayşem geçmişin etkisinde ve bazen istemeden büyle bir anlık öfkesine yenik düşüyor.Ama beni çok sevdiğinden hemen kendini toparlıyor ve hatasını anlıyodu.Çok anlayışlı benim ayşem.Aslında hiç kırılmazdım ona nasıl kırılabilirdim ki.O benim canımdan öte bir candı benim  için.Nedense bazen bende kendimi kaybediyodum ve istemeden ayşemin kalbini kırıyodum.Ama inanın kalbim o kadar acıyordu ki dayanamiyodum.bazen ayşemi özdüğümü düşünerekten ayşemden ayrılmayı bile düşünüyodum.Çünkü bazı durumlarda anlaşılmazı zor tartışmalara girip başlardık birbirimizi suçlamaya.ve kalbim çok acıyordu.Hemen ayrılmak ve bir daha asla konuşmamak özere ayrılmaya karar veriyodum.Tabi karar vermek kolay da, gelde icraatta onu yap.yapamam asla,o zaman ölmem gerek.yapamazdım.Tabi ayşem benden ayrılık kelimesi duyunca çıldırıyordu.Canıma kıyarım diyodu.Pencereden aşağı atarım ,yada gider arabaylan kaza yaparım diyodu.dayanamıyordum o anda içim parçalanıyordu.Hemen barışıyor ve saatlerce özlem ve hasretimizi telefonda anlatırdık birbirimize.Doyamiyorduk birbirimize.O an dünyalar bizim oluyordu.Telefonda herşeyimizi paylaşıyorduk.işin kötü yanı ise telekom gayet memnundu bizden.çok kazandırıyoduk.:) faturalar köntürler bataryalar bir türlü yetmiyodu bize.Nerde incildiyse orda kopsun derdik.Ama işin kötü tarafı,ayşemde de kart bitti,bende de çok gidiyodu.aslında ne kadar gittiği umurumda değildi.Ama çok para gidiyodu.Sabit hattan,avrupada bir mobil hat arıyodum.Türkiyede en zengin bile belki bunu yapmazdı.Bende büyük bir kalp zenginliği vardı.ondan dolayı ayşemi ararken hiç bişeyin hesabını yapmazdım.Yeterki ayşemle rahat konuşayım diye.Ama bu ne kadar böle devam eder bilmiyorum.Telefonum aramalara kapanırsa habı yuttum.Ne yaparım bilmiyorum.O zamanda bir yolunu buluruz ayşemle herhalde.Nedense ayşemle olan sevgimiz büyüdükçe,birbirimize karşı olan şöpelerimiz dahada çoğalıyodu.Ve başlardık birbirimize soru sormaya,tabi sonra malum hemen gurur başlardı aramızda ve her zamanki gibi başlardı tatsız ve yersiz tartışmamız.Nedense 3.cü şahıslar hakkında konuşurken başlardı tartışma.Aslında kızkançlık başrolde oynuyodu.Birbirimizi o kadar çok seviyoduk ki,geleceğe yünelik düşüncelerimiz ve bu düşüncelerin hayalini birbirimize her anlatışımızda,mutlaka bir yanlış anlaşılma çıkıyodu aramızda.Bu da doğal olarak bir tartışmaya ve yine şimşeklerin çakmasına sebep oluyodu.Artık,ayşemle ortak bir karar aldık.Kesinlikle üçüncü şahıslardan bahsetmiycektik.Sadece kendimizden bahsedecektik.Hem bu arada az konuşmuş ve şöpelerimizde azalacaktı.ve tabi uzun telefon konuşmalarımız ve ardı sıra ödenen paralar ise bir nevi azalmış olacaktı.:) Ne yaparsak yapalım ve ne karar olursa olsun,ayşemle telde konuşurken en az beş altı saat konuşurduk yine.Çünkü ayrılamıyoduk.Oda benim gibi son sözleri söyliyemiyodu.Çünkü telefonlar kapatıldıktan sonra içimizde hemen bir boşluk oluşuyor ve karamsarlık başlıyordu.Bu ise çok zor bir durumdu.o aralar birde unutkanlık başımıza bela olmuştu nedense.Ayşemle türlü zamanlarda konuşurken,bir an birbirimize söyleyeceklerimizi unutuveriyoduk.Bunun sebebini bilmiyodum.Artık uykusuzluktan mı yoksa aşırı sevmektenmi bilemiyorum.çünkü hayatımda hiç öle bir durum yaşamamışltım.Ayşemde öle tabi.Gönlerden birgön ayşem bir başına bir karar aldı.''Aşkım,dün gece senden ayrıldıktan sonra,çok düşündüm.Ve şu karara vardım.Muradım bundan böle bir sınırlama yapalım.Telefon da az konuşup çok arayalım ve akşam en geç saat 23:00 ra kadar konuşalım.Ve sonra daha iyi olur bizim içimizde.'' dedi. :(  tabi bu durumda ayşemin düşüncesine saygı duydum.Ama içime öyle bir boşluk düştü ki,inanın hiç öle olmamıştım.Hayali bile kötü benim için.Bu durumda gece bitmez ve sabaha kadar yatamam artı birde hesaplıyom o arada.Sabah olmasına 6 saat kalıyor.6 saat 360 dk yapıyor ve 360 dk ise 21. 600 saniye yapıyo :( saliye si ne yapar,onu hesaplamak istemiyorum.yoksa malum biliyosunuz KALP. :(   nemi lazım durur murur.O an boğazım gıcırdadı.Nefes alamaz oldum bir an.Ayşem ise benim bu boğaz gıcırdamama farklı ama güzel bir yorum yapıyodu.:) şey.............:) söylemek istemiyorum.Ayşemle o bizim güzel sırrımız.:) Ayşem sürekli gelmek istediğini söylüyodu.Ama ben gelmesini ondan belki daha çok istiyodum.Dayanamıyoduk.Yinede sabret ayşem diyodum.Şimdilik gelme diyodum.Benimde kendime göre haklı bir tarafım vardı.Yine bir tartışma kırizi yaşandı ve artık ayşeme durumu açık bir şekilde anlattım.Sebep ise, benim içinde yaşadığım ve kaldığım ortam pek müsait değildi.Çok karmaşık nasıl anlatsam bilmiyorum.İşin gerçeği ayşemi yanımda gören bazı kişiler benim mutluluğumu görünce  ayşemin canına kastedebilirlerdi.Onun için ben, daha önce bir hayal kırıklığı yaşadım hayatımda.İkinci bir kez böyle bişe yaşamak istemiyordum.İşi riske atmak istemiyordum.onun için ayşeme tüm herşeyi anlattım.Korkularımı ve onu kesinlikle kaybetmek istemediği mi söledim.Yakında zaten kaldığım yerden daha uzaklara gidecektim.İşte o zaman ayşem değil ben ayşeme gel diyebilecektim.Ve bu konuda hemfikir olduk böylece.Bugün ayşemle konuştuk.ayşem gittiği okulun kütüphanesinden nette giriyor.Güzel başladık konuşmalara ama nedense sonradan söylenen bir kelime,kalbimi çok kırdı.Kendimi çok tuhaf hisettim.Ayşeme bir kaç gün sonra ailesine gidip,onu  istemeye gideceğimizi söyledim.Ama,ayşem son derece rahat bir şekilde,ciddisin dedi.İstersen bunu biraz daha zamana bırakalım diye sordu.Aslında sörekli bana aileme ne zaman gideceksiniz diye söylüyodu.Bu durumda söylediği bu kelime karşısında şok oldum birden.Bu kesin beni sevmiyor düşüncesine girdim.Ama aslında ayşem bana takılmak için öylesine söledi.Tepkimi öğrenmek istedi.Aslında bende biliyodum.Ama bu durumda ayşeme biraz duygu sümürü yaptım.Kendi kazdığı kuyuya kendi düştü. :) benim yalvarmamı beklerken,bu kez o yalvardı.Aslında sevgimi ölçmeye çalışıyordu.Ama ben ölçmüş oldum.Çünkü kendimden çok eminim.Ayşemi o kadar çok seviyorum ki kendimde bile bir ihtimal beklemiyorum.Ayşemde beni çok ama çok seviyordu.Sevgimiz birdi onunla.Aslında herşeyimiz birdi bizim.Düşüncelerimiz,hayallerimiz,yapacaklarımız,ve yapmayacaklarımız bu kadar olmaz denecek kadar olmaz.Bir kaç saat sonra ayşem beni aradı o an pek müsait değildim.Bir mağazanın içindeydim.Ama o kalabalıkta bile onun senini o kadar net duyuyordum ki....yüreğim hopluyodu onu dinlerken.Bir kaç dk konuştuktan sonra telefonları kapadık.Akşama doğru ayşem tekrar ardı beni ve beş günlük bir izin alacağını ve türkiyeye benim yanıma gelmek istediğini söyledi.Ben yine kabul etmedim.Çok istiyordum.Ama ailesiylen konuştuktan sonra gelmesi daha iyi olur diye düşündüm.Ve bunu söyledim.Ayşem çok üzülüyodu,ama aslında ben daha özülüyordum.Gelmesini o an çok istiyordum.Özlemi içime büyük bir yara açmıştı.Onu çok seviyordum.Ama yinede herşeyde bir sabır lazım diyerek,kendime teselli vermeye çalışıyordum.

 

    BU HİYAYE HALADA DEVAM EDİYOR YAKINDA YAZMAYA DEVAM EDECEGİM. ESAS BUNDAN SONRASI COK ACI MAZILER HATIRALAR VAR. ANLAM VEREMEDİGİM OKADAR COK SEYLER VARKİ NERDE NASIL BASLİYACAGIMI BİLEMİYORUM. AMA SORMAYA KORKTUGUM HATTA BİLMEDİGİM BİR SORUNUN CEVABI ARAYISI İÇİNDEYİM. ''AYSE BOZKURT'' NEDİR ? NEDEN NİÇİN SORULARIMA CV BULDUGUM GÖN HİKAYEMİ KALDİGİM YERDE DEVAM EDECEGİM. CEVAPLARIMA YA KALEMİM YADA KÖR BİR KURSUN CEVAP VERECEK. BEKLEMEK VE SABRETMEK ZORUNDAYIM. ZAMANDA KAYBOLMUS BUTUN SORULARIMA CEVAP YİNE ZAMAN VERECEK BUNU BİLİYORUM.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                         

 

 

 

 

 

 

 

 

Sitede ara